Zwanger worden

Zwanger worden is een spannende en vaak leuke periode. Maar mocht het na een jaar actief proberen niet lukken om zwanger te worden dan is het tijd om naar de huisarts of gynaecoloog te gaan. Na het onderzoeken van o.a. de eisprong, soa´s en een sperma onderzoek kan er voor worden gekozen om over te gaan op Intra-uteriende inseminatie (IUI). Hier vertelt gynaecoloog Moniek de Boer vandaag meer over.

Als je na een aantal jaren niet zwanger wordt, waarbij er in het onderzoek geen bijzonderheden zijn gevonden, kom je in aanmerking voor intra-uteriene inseminatie (IUI). Ook als er een lichte afwijking is van het sperma kan je in aanmerking komen voor IUI. Of en op welk moment je in aanmerking komt voor IUI wordt bepaald door de Huneault score. IUI wordt niet in alle ziekenhuizen gedaan, dus mogelijk moet je daarvoor naar een andere kliniek verwezen worden.

Bij IUI word je behandeld met hormonen (Follikel Stimulerend Hormoon) om 2 follikels (eicellen) te laten groeien. Hiermee wordt de kans op zwangerschap tijdens IUI vergroot. Deze groei wordt gecontroleerd met regelmatig echo onderzoek. Als een follikel groot genoeg is krijg je een injectie met hCG, daarna wordt na ongeveer 40 uur de IUI gepland. Je partner moet dan sperma op het laboratorium inleveren, daar worden alle goede spermacellen geconcentreerd. Dit wordt vervolgens met een hele dunne katheter (een soort rietje) in de baarmoeder gebracht. Dit gaat snel en is pijnloos. Het gebeurt poliklinisch. Daarna is het 2 weken spannend of je zwanger bent geworden of niet. Tijdens deze 2 weken hoef je geen hormonen meer te prikken. Je mag gewoon seks hebben.

Als je niet zwanger bent wordt de behandeling herhaald. In totaal wordt 6x IUI toegepast, dus gedurende 6 cyclus. Dit neemt dus meestal een half jaar in beslag. Mocht blijken dat de concentratie goede zaadcellen toch te laag is, zal je het advies krijgen over te gaan naar een IVF (reageerbuis behandeling).